تأثیر وفاداری سازمانی و جاافتادگی سازمانی بر عملکرد انطباقی: نقش تعدیل گر وظیفه شناسی

پژوهش حاضر، با هدف تعیین نقش تعدیل‌کنندگی وظیفه‌شناسی در تأثیر وفاداری سازمانی و جاافتادگی سازمانی بر عملکرد انطباقی، در یکی از سازمان‌های بزرگ صنعتی استان اصفهان انجام گرفت. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شرکت مذکور بوده است که از میان آنها تعداد 215 نفر به‌روش دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش، پرسشنامه‌های وفاداری سازمانی کومار و شکهار ( 2012)، جاافتادگی سازمانی میچل و همکاران (2001)، بعد وظیفه‌شناسی از پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیتی مک کرا و کاستا (1992) و عملکرد انطباقی چربنیر- ویرین و روسل (2012) مورد استفاده قرار گرفتند. داده‌های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی و گام‌به‌گام تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که وفاداری سازمانی، جاافتادگی سازمانی و وظیفه‌شناسی بر عملکرد انطباقی تأثیر مثبت و معنی‌دار دارد (01/0(p<. علاوه‌براین، نتایج تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی نشان داد که وظیفه‌شناسی، تأثیر وفاداری سازمانی بر عملکرد انطباقی و تأثیر جاافتادگی سازمانی بر عملکرد انطباقی را تعدیل می‌کند (01/0(p<. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که که از میان متغیرهای وفاداری سازمانی، جاافتادگی سازمانی و وظیفه‌شناسی، فقط طی یک گام­، وظیفه‌شناسی، پیش­بینی­کننده معنی‌دار عملکرد انطباقی بوده است (01/0­p<). براساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که وفاداری سازمانی و جاافتادگی سازمانی به‌عنوان متغیر‌های نگرشی و وظیفه‌شناسی به‌عنوان ویژگی مهم شخصیتی بر عملکرد انطباقی تأثیر مثبت دارند و تأثیر وظیفه‌شناسی در مقایسه با متغیرهای نگرشی، مهم‌تر است.